Α. ΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Α’ ΣΥΖΥΓΙΑΣ (ΣΕ –Ω) ΒΑΡΥΤΟΝΑ
Στὰ βαρύτονα ῥήματα τῆς α’ συζυγίας ἀνήκουν, ὅπως εἴδαμε (διαίρεση ῥημάτων): α) τὰ φωνηεντόληκτα ἀσυναίρετα: λύ-ω, παιδεύ-ω κ.ἄ.΄ β) τὰ ἀφωνόληκτα (δηλ. ὅσα ἔχουν χαρακτῆρα κ, γ, χ – π, β, φ – τ, δ, θ): πλέκ-ω, γράφ-ω, πείθ-ω κ.ἄ΄ γ) τὰ ὑγρόληκτα καὶ ἐνρινόληκτα (δηλ. ὅσα ἔχουν χαρακτῆρα λ, ρ – μ, ν): ἀγγέλλ-ω, σπείρ-ω, νέμ-ω, μέν-ω κ.ἄ.
Παρακάτω δίνεται ὡς παράδειγμα ἡ κλίση τοῦ ῥήματος λύω – λύομαι (βαρύτονο ῥῆμα, φωνηεντόληκτο). Μὲ βάση τὸ ῥῆμα αὐτὸ καὶ μὲ ὁρισμένες διαφορὲς κλίνεται καθεμιὰ ἀπὸ τὶς παραπάνω κατηγορίες ῥημάτων.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λύ-ω λύ-εις λύ-ει | λύ-ομεν λύ-ετε λύ-ουσι(ν) | - λύ-ετον λύ-ετον |
Ὑποτακτική | λύ-ω λύ-ῃς λύ-ῃ | λύ-ωμεν λύ-ητε λύ-ωσι(ν) | - λύ-ητον λύ-ητον |
Εὐκτική | λύ-οιμι λύ-οις λύοι | λύ-οιμεν λύ-οιτε λύ-οιεν | - λύ-οιτον λυ-οίτην |
Προστακτική | - λύ-ε λυ-έτω | - λύ-ετε λυ-όντων ἤ λυ-έτωσαν* | - λύ-ετον λυ-έτων |
Ἀπαρέμφατο | λύ-ειν | ||
Μετοχή | λύ-ων λύ-ουσα λῦ-ον |
* Οἱ τύποι τοῦ γ’ πληθυντικοῦ τῆς προστακτικῆς σὲ -ντων εἶναι πιὸ εὔχρηστοι ἀπὸ τοὺς τύπους σὲ -τωσαν.
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἔ-λυ-ον ἔ-λυ-ες ἔ-λυ-ε | ἐ-λύ-ομεν ἐ-λύ-ετε ἔ-λυ-ον | - ἐ-λύ-ετον ἐ-λυ-έτην |
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λῦ-σω λύ-σεις λύ-σει | λύ-σομεν λύ-σετε λύ-σουσι(ν) | - λύ-σετον λύ-σετον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λύ-σοιμι λύ-σοις λύ-σοι | λύ-σοιμεν λύ-σοιτε λύ-σοιεν | - λύ-σοιτον λυ-σοίτην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λύ-σειν | ||
Μετοχή | λύ-σων λύ-σουσα λῦ-σον |
ΑΟΡΙΣΤΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἔ-λυ-σα ἔ-λυ-σας ἔ-λυ-σε(ν) | ἐ-λύ-σαμεν ἐ-λύ-σατε ἔ-λυ-σαν | - ἐ-λύ-σατον ἐ-λυ-σάτην |
Ὑποτακτική | λύ-σω λύ-σῃς λύ-σῃ | λύ-σωμεν λύ-σητε λύ-σωσι(ν) | - λύ-σητον λύ-σητον |
Εὐκτική | λύ-σαιμι λύ-σαις ἤ λύ-σει-ας λύ-σαι ἤ λύ-σειε(ν)* | λύ-σαιμι λύ-σαιτε λύ-σαιεν ἤ λύ-σειαν | - λύ-σαιτον λυ-σαίτην |
Προστακτική | - λῦ-σον λυ-σάτω | - λύ-σατε λυ-σάντων ἤ λυ-σάτωσαν | - λύ-σατον λυ-σάτων |
Ἀπαρέμφατο | λῦ-σαι | ||
Μετοχή | λύ-σας λύ-σασα λῦ-σαν |
* Οἱ τύποι τῆς εὐκτικῆς τοῦ ἀορ. σὲ -ειας, ειε(ν), -ειαν λέγονται αἰολικοὶ καὶ εἶναι πιὸ εὔχρηστοι ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ (ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟΣ) | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λέ-λυ-κα λέ-λυ-κας λέ-λυκε | λε-λύ-καμεν λε-λύ-κατε λε-λύ-κασι(ν) | - λε-λύ-κατον λε-λύ-κατον |
Ὑποτακτική | λε-λύ-κω λε-λύ-κῃς λε-λύ-κῃ | λε-λύ-κωμεν λε-λύ-κητε λε-λύ-κωσι(ν) | - λε-λύ-κητον λε-λύ-κητον |
Εὐκτική | λε-λύ-κοιμι λε-λύ-κοις λε-λύ-κοι | λε-λύ-κοιμεν λε-λύ-κοιτε λε-λύ-κοιεν | - λε-λύ-κοιτον λε-λυ-κοίτην |
Προστακτική | εὔχρηστος ὁ περιφραστικός | ||
Ἀπαρέμφατο | λε-λυ-κέναι | ||
Μετοχή | λε-λυ-κώς λε-λυ-κυῖα λε-λυ-κός |
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ (ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟΣ) | ||||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός | |
Ὁριστική | - | |||
Ὑποτακτική | λε-λυ-κὼς ὦ λε-λυ-κὼς ᾖς λε-λυ-κὼς ᾖ | λε-λυ-κότες ὦμεν λε-λυ-κότες ἦτε λε-λυ-κότες ὦσι | λε-λυ-κότε ἦτον λε-λυ-κότε ἦτον λε-λυ-κότε ἦτον | |
Εὐκτική | λελυκὼς εἴην λελυκὼς εἴης λελυκὼς εἴη | λελυκότες εἴημεν (εἶμεν) λελυκότες εἴητε (εἶτε) λελυκότες εἴησαν (εἶεν) | - λελυκότε εἴητον (εἶτον) λελυκότε εἰήτην (εἴτην) | |
Προστακτική | - λελυκὼς ἴσθι λελυκὼς ἔστω | - λελυκότες ἔστε λελυκότες ἔστων | - λελυκότε ἔστον λελυκότε ἔστων | |
Ἀπαρέμφατο | λε-λυ-κέναι | |||
Μετοχή | λε-λυ-κώς λε-λυ-κυῖα λε-λυ-κός | |||
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λε-λύ-κειν1 ἐ-λε-λύκεις ἐ-λε-λύ-κει | ἐ-λε-λύ-κεμεν2 ἐ-λε-λύ-κετε ἐ-λε-λύ-κεσαν | - ἐ-λε-λύ-κετον ἐ-λε-λυ-κέτην |
1 Ἀρχαιότεροι τύποι: ἐλελύκη(ν), ἐλελύκης, ἐλελύκη.
2 Μεταγενέστεροι τύποι: ἐλελύκειμεν, ἐλελύκειτε, ἐλελύκεισαν
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λε-λυ-κὼς ἔσομαι λελυκὼς ἔσει (-ῃ) λελυκὼς ἔσται | λε-λυ-κότες ἐσόμεθα λελυκότες ἔσεσθε λελυκότες ἔσονται | - λελυκότε ἔσεσθον λελυκότε ἔσεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λελυκὼς ἐσοίμην λελυκὼς ἔσοιο λελυκὼς ἔσοιτο | λελυκότες ἐσοίμεθα λελυκότες ἔσοισθε λελυκότες ἔσοιντο | - λελυκότε ἔσοισθον λελυκότε ἐσοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λελυκὼς ἔσεσθαι | ||
Μετοχή | λελυκὼς ἐσόμενος λελυκυῖα ἐσομένη λελυκὸς ἐσόμενον |
Β. ΒΑΡΥΤΟΝΟ ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΟ ΡΗΜΑ ΜΕΣΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΕ ΜΕΣΗ ΔΙΑΘΕΣΗ (λύ-ομαι = λύνω τὸν ἑαυτό μου)
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λύ-ομαι λύ-ῃ (-ει) λύ-εται | λυ-όμεθα λύ-εσθε λύ-ονται | - λύ-εσθον λύ-εσθον |
Ὑποτακτική | λύ-ωμαι λύ-ῃ λύ-ηται | λυ-ώμεθα λύ-ησθε λύ-ωνται | - λύ-ησθον λύ-ησθον |
Εὐκτική | λυ-οίμην λύ-οιο λύ-οιτο | λυ-οίμεθα λύ-οισθε λύ-οιντο | - λύ-οισθον λυ-οίσθην |
Προστακτική | - λύ-ου λυ-έσθω | - λύ-εσθε λυ-έσθων ἤ λυ-έσθωσαν | - λύ-εσθον λυ-έσθων |
Ἀπαρέμφατο | λύ-εσθαι | ||
Μετοχή | λυ-όμενος λυ-ομένη λυ-όμενον |
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λυ-όμην ἐ-λύ-ου ἐ-λύ-ετο | ἐ-λυ-όμεθα ἐ-λύ-εσθε ἐ-λύ-οντο | - ἐ-λύ-εσθον ἐ-λυ-έσθην |
ΜΕΣΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λύ-σομαι λύ-σῃ (-ει) λύ-σεται | λυ-σόμεθα λύ-σεσθε λύ-σονται | - λύ-σεσθον λύ-σεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λυ-σοίμην λύ-σοιο λύ-σοιτο | λυ-σοίμεθα λύ-σοισθε λύ-σοιντο | - λύ-σοισθον λυ-σοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λύ-σεσθαι | ||
Μετοχή | λυ-σόμενος λυ-σομένη λυ-σόμενον |
ΜΕΣΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λυ-σάμην ἐ-λύ-σω ἐ-λύ-σατο | ἐ-λυ-σάμεθα ἐ-λύ-σασθε ἐ-λύ-σαντο | - ἐ-λύ-σασθον ἐ-λυ-σάσθην |
Ὑποτακτική | λύ-σωμαι λύ-σῃ λύ-σηται | λυ-σώμεθα λύ-σησθε λύ-σωνται | - λύ-σησθον λύ-σησθον |
Εὐκτική | λυ-σαίμην λύ-σαιο λύ-σαιτο | λυ-σαίμεθα λύ-σαισθε λύ-σαιντο | - λύ-σαισθον λυ-σαίσθην |
Προστακτική | - λῦ-σαι λυ-σάσθω | - λύσασθε λυ-σάσθων ἤ λυ-σάσθωσαν | - λύ-σασθον λυ-σάσθων |
Ἀπαρέμφατο | λύ-σασθαι | ||
Μετοχή | λυ-σάμενος λυ-σαμένη λυ-σάμενον |
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λέ-λυ-μαι λέ-λυ-σαι λέ-λυ-ται | λε-λύ-μεθα λέ-λυ-σθε λέ-λυ-νται | - λέ-λυ-σθον λέ-λυ-σθον |
Ὑποτακτική | λελυμένος, -η, -ον ὦ λελυμένος ᾖς λελυμένος ᾖ | λελυμένοι, -αι, -α ὦμεν λελυμένοι ἦτε λελυμένοι ὦσι(ν) | - λελυμένω, -α, -ω ἦτον λελυμένω ἦτον |
Εὐκτική | λελυμένος, -η, -ον εἴην λελυμένος εἴης λελυμένος εἴη | λελυμένοι, -αι, -α εἴημεν (εἶμεν) λελυμένοι εἴητε (εἴτε) λελυμένοι εἴησαν (εἶεν) | - λελυμένω, -α, -ω εἴητον (εἶτον) λελυμένω εἰήτην (εἴτην) |
Προστακτική | - λέ-λυσο λε-λύ-σθω | - λέ-λυ-σθε λε-λύ-σθων ἤ λελύσθωσαν | - λέ-λυ-σθον λε-λύ-σθων |
Ἀπαρέμφατο | λε-λύ-σθαι | ||
Μετοχή | λε-λυ-μένος λε-λυ-μένη λε-λυ-μένον |
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λε-λύ-μην ἐ-λέ-λυ-σο ἐ-λέ-λυ-το | ἐ-λε-λύ-μεθα ἐ-λέ-λυ-σθε ἐ-λέ-λυ-ντο | - ἐ-λέ-λυ-σθον ἐ-λε-λύ-σθην |
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟΣ) | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λε-λύ-σομαι λε-λύ-σῃ (-σει) λε-λύ-σεται | λε-λυ-σόμεθα λε-λύ-σεσθε λε-λύ-σονται | - λε-λύ-σεσθον λε-λύ-σεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λε-λυ-σοίμην λε-λύ-σοιο λε-λύ-σοιτο | λε-λυ-σοίμεθα λε-λύ-σοισθε λε-λύ-σοιντο | - λε-λύ-σοισθον λε-λυ-σοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λε-λύ-σεσθαι | ||
Μετοχή | λε-λυ-σόμενος λε-λυ-σομένη λε-λυ-σόμενον |
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟΣ) | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λελυμένος,-η,-ον ἔσομαι λελυμένος ἔσει λελυμένος ἔσται | λελυμένοι,-αι,-α ἐσόμεθα λελυμένοι ἔσεσθε λελυμένοι ἔσονται | λελυμένω,-α,-ω ἔσεσθον λελυμένω ἔσεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λελυμένος,-η,-ον ἐσοίμην λελυμένος ἔσοιο λελυμένος ἔσοιτο | λελυμένοι,-αι,-α ἐσοίμεθα λελυμένοι ἔσοισθε λελυμένοι ἔσοιντο | λελυμένω,-α, -ω ἔσοισθον λελυμένω ἐσοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λελυμένος ἔσεσθαι | ||
Μετοχή | λελυμένος ἐσόμενος λελυμένη ἐσομένη λελυμένον ἐσόμενον |
Γ. ΒΑΡΥΤΟΝΟ ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΟ ΡΗΜΑ ΜΕΣΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ (λύ-ομαι = λύνομαι ἀπὸ ἄλλον)
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λύ-ομαι λύ-ῃ (-ει) λύ-εται | λυ-όμεθα λύ-εσθε λύ-ονται | - λύ-εσθον λύ-εσθον |
Ὑποτακτική | λύ-ωμαι λύ-ῃ λύ-ηται | λυ-ώμεθα λύ-ησθε λύ-ωνται | - λύ-ησθον λύ-ησθον |
Εὐκτική | λυ-οίμην λύ-οιο λύ-οιτο | λυ-οίμεθα λύ-οισθε λύ-οιντο | - λύ-οισθον λυ-οίσθην |
Προστακτική | - λύ-ου λυ-έσθω | - λύ-εσθε λυ-έσθων ἤ λυ-έσθωσαν | - λύ-εσθον λυ-έσθων |
Ἀπαρέμφατο | λύ-εσθαι | ||
Μετοχή | λυ-όμενος λυ-ομένη λυ-όμενον |
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λυ-όμην ἐ-λύ-ου ἐ-λύ-ετο | ἐ-λυ-όμεθα ἐ-λύ-εσθε ἐ-λύ-οντο | - ἐ-λύ-εσθον ἐ-λυ-έσθην |
ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ Α’ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λυ-θήσομαι λυ-θήσῃ (-ει) λυ-θήσεται | λυ-θησόμεθα λυ-θήσεσθε λυ-θήσονται | - λυ-θήσεσθον λυ-θήσεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λυ-θησοίμην λυ-θήσοιο λυ-θήσοιτο | λυ-θησοίμεθα λυ-θήσοισθε λυ-θήσοιντο | - λυ-θήσοισθον λυ-θησοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λυ-θήσεσθαι | ||
Μετοχή | λυ-θησόμενος λυ-θησομένη λυ-θυσόμενον |
ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α’ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λύ-θην ἐ-λύ-θης ἐ-λύ-θη | ἐ-λύ-θημεν ἐ-λύ-θητε ἐ-λύ-θησαν | - ἐ-λύ-θητον ἐ-λυ-θήτην |
Ὑποτακτική | λυ-θῶ λυ-θῇς λυ-θῇ | λυ-θῶμεν λυ-θῆτε λυ-θῶσι(ν) | - λυ-θῆτον λυ-θῆτον |
Εὐκτική | λυ-θείην λυ-θείης λυ-θείη | λυ-θείημεν (-θεῖμεν) λυ-θείητε (-θεῖτε) λυ-θείησαν (-θεῖεν) | - λυ-θεῖτον λυ-θείτην |
Προστακτική | - λύ-θητι λυ-θήτω | - λύ-θητε λυ-θέντων ἤ λυ-θήτωσαν | - λύ-θητον λυ-θήτων |
Ἀπαρέμφατο | λυ-θῆναι | ||
Μετοχή | λυ-θείς λυθεῖσα λυ-θέν |
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λέ-λυ-μαι λέ-λυ-σαι λέ-λυ-ται | λε-λύ-μεθα λέ-λυ-σθε λέ-λυ-νται | - λέ-λυ-σθον λέ-λυ-σθον |
Ὑποτακτική | λελυμένος, -η, -ον ὦ λελυμένος ᾖς λελυμένος ᾖ | λελυμένοι, -αι, -α ὦμεν λελυμένοι ἦτε λελυμένοι ὦσι(ν) | - λελυμένω, -α, -ω ἦτον λελυμένω ἦτον |
Εὐκτική | λελυμένος, -η, -ον εἴην λελυμένος εἴης λελυμένος εἴη | λελυμένοι, -αι, -α εἴημεν (εἶμεν) λελυμένοι εἴητε (εἴτε) λελυμένοι εἴησαν (εἶεν) | - λελυμένω, -α, -ω εἴητον (εἶτον) λελυμένω εἰήτην (εἴτην) |
Προστακτική | - λέ-λυσο λε-λύ-σθω | - λέ-λυ-σθε λε-λύ-σθων ἤ λελύσθωσαν | - λέ-λυ-σθον λε-λύ-σθων |
Ἀπαρέμφατο | λε-λύ-σθαι | ||
Μετοχή | λε-λυ-μένος λε-λυ-μένη λε-λυ-μένον |
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | ἐ-λε-λύ-μην ἐ-λέ-λυ-σο ἐ-λέ-λυ-το | ἐ-λε-λύ-μεθα ἐ-λέ-λυ-σθε ἐ-λέ-λυ-ντο | - ἐ-λέ-λυ-σθον ἐ-λε-λύ-σθην |
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ (ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΟΣ) | |||
| Ἐνικός | Πληθυντικός | Δυϊκός |
Ὁριστική | λε-λύ-σομαι λε-λύ-σῃ (-σει) λε-λύ-σεται | λε-λυ-σόμεθα λε-λύ-σεσθε λε-λύ-σονται | - λε-λύ-σεσθον λε-λύ-σεσθον |
Ὑποτακτική | - | ||
Εὐκτική | λε-λυ-σοίμην λε-λύ-σοιο λε-λύ-σοιτο | λε-λυ-σοίμεθα λε-λύ-σοισθε λε-λύ-σοιντο | - λε-λύ-σοισθον λε-λυ-σοίσθην |
Προστακτική | - | ||
Ἀπαρέμφατο | λε-λύ-σεσθαι | ||
Μετοχή | λε-λυ-σόμενος λε-λυ-σομένη λε-λυ-σόμενον |