Το ρήμα φημί

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

3. Τὸ ῥῆμα φημί (= λέω, συμφωνῶ, ἰσχυρίζομαι)

	Ενεστώτας	Παρατατικός	Μέλλοντας
Οριστική	φημί φής ἤ φῄς φησί(ν) φαμέν φατέ φασί(ν)	ἔφην ἔφησθα ἤ ἔφης ἔφη ἔφαμεν ἔφατε ἔφασαν	φήσω φήσεις φήσει φήσομεν φήσετε φήσουσι(ν)
Υποτακτική	φῶ φῇς φῇ φῶμεν φῆτε φῶσι(ν)
Ευκτική	φαίην φαίης φαίη φαῖμεν (-αίημεν) φαῖτε (-αίητε) φαῖεν (-αίησαν)		φήσοιμι φήσοις φήσοι φήσοιμεν φήσοιτε φήσοιεν
Προστακτική	- φάθι φάτω - φάτε φάντων
Απαρέμφατο	φάναι		φῆσαι
Μετοχή	φάσκων φάσκουσα φάσκον		φήσων φήσουσα φῆσον

	Αόριστος	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Τετελεσμένος μέλλοντας
Οριστική	ἔφησα ἔφησας ἔφησε(ν) ἐφήσαμεν ἐφήσατε ἔφησαν	εἴρηκα εἴρηκας εἴρηκε(ν) εἰρήκαμεν εἰρήκατε εἰρήκασι(ν)	εἰρήκειν εἰρήκεις εἰρήκει εἰρήκεμεν εἰρήκετε εἰρήκεσαν	εἰρηκὼς ἔσομαι εἰρηκὼς ἔσῃ (-ει) εἰρηκὼς ἔσται εἰρηκότες ἐσόμεθα εἰρηκότες ἔσεσθε εἰρηκότες ἔσονται
Υποτακτική	φήσω φήσῃς φήσῃ φήσωμεν φήσητε φήσωσι(ν)	εἰρηκὼς ὦ εἰρηκὼς ᾖς εἰρηκὼς ᾖ εἰρηκότες ὦμεν εἰρηκότες ἦτε εἰρηκότες ὦσι(ν)
Ευκτική	φήσαιμι φήσαις φήσαι φήσαιμεν φήσαιτε φήσαιεν	εἰρηκὼς εἴην εἰρηκὼς εἴης εἰρηκὼς εἴη εἰρηκότες εἶμεν εἰρηκότες εἶτε εἰρηκότες εἴησαν ἤ εἶεν		εἰρηκὼς ἐσοίμην εἰρηκὼς ἔσοιο εἰρηκὼς ἔσοιτο εἰρηκότες ἐσοίμεθα εἰρηκότες ἔσοισθε εἰρηκότες ἔσοιντο
Προστακτική	- φῆσον φησάτω - φήσατε φησάντων ἤ φησάτωσαν	- εἰρηκὼς ἴσθι εἰρηκὼς ἔστω - εἰρηκότες ἔστε εἰρηκότες ἔστων
Απαρέμφατο	φῆσαι	εἰρηκέναι		εἰρηκὼς ἔσεσθαι
Μετοχή	φήσας φήσασα φῆσαν	εἰρηκώς εἰρηκυῖα εἰρηκός		εἰρηκὼς ἐσόμενος εἰρηκυῖα ἐσομένη εἰρηκὸς ἐσόμενον

Το ρήμα ἔρχομαι και εἶμι

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

2. Τὸ ῥῆμα ἔρχομαι καὶ εἶμι .

	Ενεστώτας	Παρατατικός	Μέσος μέλλοντας	Μέσος αόριστος β’ (με καταλήξεις ενεργητικής φωνής)
Οριστική	ἔρχομαι ἔρχῃ ἤ ἔρχει ἔρχεται ἐρχόμεθα ἔρχεσθε ἔρχονται	ᾖα ἤ ᾔειν ᾔεις ἤ ᾔεισθα ᾔει ᾖμεν ᾖτε ᾖσαν ἤ ᾔεσαν	εἶμι εἶ εἶσι(ν) ἴμεν ἴτε ἴασι(ν)	ἦλθον ἦλθες ἦλθε(ν) ἤλθομεν ἤλθετε ἦλθον
Υποτακτική	ἴω ἴῃς ἴῃ ἴωμεν ἴητε ἴωσι(ν)			ἔλθω ἔλθῃς ἔλθῃ ἔλθωμεν ἔλθητε ἔλθωσι(ν)
Ευκτική	ἴοιμι ἴοις ἴοι ἴοιμεν ἴοιτε ἴοιεν		ἴοιμι ἴοις ἴοι ἴοιμεν ἴοιτε ἴοιεν	ἔλθοιμι ἔλθοις ἔλθοι ἔλθοιμεν ἔλθοιτε ἔλθοιεν
Προστακτική	- ἴθι ἴτω - ἴτε ἰόντων			- ἐλθέ ἐλθέτω - ἔλθετε ἐλθόντων
Απαρέμφατο	ἰέναι		ἰέναι	ἐλθεῖν
Μετοχή	ἰών ἰοῦσα ἰόν		ἰών ἰοῦσα ἰόν	ἐλθών ἐλθοῦσα ἐλθόν

	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Τετελεσμένος μέλλοντας
Οριστική	ἐλήλυθα ἐλήλυθας ἐλήλυθε(ν) ἐληλύθαμεν ἐληλύθατε ἐληλύθασι(ν)	ἐληλύθειν ἐληλύθεις ἐληλύθει ἐληλύθεμεν ἐληλύθετε ἐληλύθεσαν	ἐληλυθὼς ἔσομαι ἐληλυθὼς ἔσῃ (-ει) ἐληλυθὼς ἔσται ἐληλυθότες ἐσόμεθα ἐληλυθότες ἔσεσθε ἐληλυθότες ἔσονται
Υποτακτική	ἐληλυθὼς ὦ ἐληλυθὼς ᾖς ἐληλυθὼς ᾖ ἐληλυθότες ὦμεν ἐληλυθότες ἦτε ἐληλυθότες ὦσι(ν)
Ευκτική	ἐληλυθὼς εἴην ἐληλυθὼς εἴης ἐληλυθὼς εἴη ἐληλυθότες εἶμεν ἐληλυθότες εἶτε ἐληλυθότες εἴησαν ἤ εἶεν		ἐληλυθὼς ἐσοίμην ἐληλυθὼς ἔσοιο ἐληλυθὼς ἔσοιτο ἐληλυθότες ἐσοίμεθα ἐληλυθότες ἔσοισθε ἐληλυθότες ἔσοιντο
Προστακτική	- ἐληλυθὼς ἴσθι ἐληλυθὼς ἔστω - ἐληλυθότες ἔστε ἐληλυθότες ἔστων
Απαρέμφατο	ἐληλυθέναι		ἐληλυθὼς ἔσεσθαι
Μετοχή	ἐληλυθώς ἐληλυθυῖα ἐληλυθός		ἐληλυθὼς ἐσόμενος ἐληλυθυῖα ἐσομένη ἐληλυθὸς ἐσόμενον

Το ρἠμα εἰμί

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

1. Τὸ ῥῆμα εἰμί (=εἶμαι)

	Ἐνεστώτας	Παρατατικός	Μέλλοντας	Ἀόριστος β’
Ὁριστική	εἰμί εἶ ἐστί(ν) ἤ ἔστι(ν) ἐσμέν ἐστέ εἰσί(ν)	ἦν ἤ ἦ ἦσθα ἦν ἦμεν ἦτε ἤ ἦστε ἦσαν	ἔσομαι ἔσῃ ἤ ἔσει ἔσται ἔσόμεθα ἔσεσθε ἔσονται	ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο
Ὑποτακτική	ὦ ᾖς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσι(ν)			γένωμαι γένῃ γένηται γενώμεθα γένησθε γένωνται
Εὐκτική	εἴην εἴης εἴη εἴημεν ἤ εἶμεν εἴητε ἤ εἶτε εἴησαν ἤ εἶεν		ἔσοίμην ἔσοιο ἔσοιτο ἐσοίμεθα ἔσοισθε ἔσοιντο	γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο
Προστακτική	- ἴσθι ἔστω - ἔστε ἔστων ἤ ὄντων ἤ ἔστωσαν			- γενοῦ γενέσθω - γένεσθε γενέσθων
Ἀπαρέμφατο	εἶναι		ἔσεσθαι	γενέσθαι
Μετοχή	ὤν οὖσα ὄν		ἐσόμενος ἐσομένη ἐσόμενον	γενόμενος γενομένη γενόμενον

	Παρακείμενος β’	Ὑπερσυντέλικος	Τετελεσμένος μέλλοντας
Ὁριστική	γέγονα γέγονας γέγονε(ν) γεγόναμεν γεγόνατε γεγόνασι(ν)	ἐγεγόνειν ἐγεγόνεις ἐγεγόνει ἐγεγόνεμεν ἐγεγόνετε ἐγεγόνεσαν	γεγονὼς ἔσομαι γεγονὼς ἔσῃ (-ει) γεγονὼς ἔσται γεγονότες ἐσόμεθα γεγονότες ἔσεσθε γεγονότες ἔσονται
Ὑποτακτική	γεγονὼς ὦ γεγονὼς ᾖς γεγονὼς ᾖ γεγονότες ὦμεν γεγονότες ἦτε γεγονότες ὦσι(ν)
Εὐκτική	γεγονὼς εἴην γεγονὼς εἴης γεγονὼς εἴη γεγονότες εἶμεν γεγονότες εἴτε γεγονότες εἴησαν ἤ εἶεν		γεγονὼς ἐσοίμην γεγονὼς ἔσοιο γεγονὼς ἔσοιτο γεγονότες ἐσοίμεθα γεγονότες ἔσοισθε γεγονότες ἔσοιντο
Προστακτική	- γεγονὼς ἴσθι γεγονὼς ἔστω - γεγονότες ἔστε γεγονότες ἔστων
Ἀπαρέμφατο	γεγονέναι		γεγονὼς ἔσεσθαι
Μετοχή	γεγονώς γεγονυῖα γεγονός		γεγονὼς ἐσόμενος γεγονυῖα ἐσομένη γεγονὸς ἐσόμενον