ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Ἐπίθετα

Λέγονται οἱ λέξεις ποὺ φανερώνουν ἰδιότητα ἤ ποιότητα οὐσιαστικῶν: σοφὸς (ἀνήρ), καλὴ (γυνή), ὑψηλὸν (ὄρος). Ἀπὸ αὐτὰ:

1) πολλὰ εἶναι τρικατάληκτα μὲ τρία γένη (ὁ σοφός, ἡ σοφή, τὸ σοφόν)

2) ἀρκετὰ εἶναι δικατάληκτα μὲ τρία γένη (ὁ,ἡ ἄφθονος, τὸ ἄφθονον)

3) μερικὰ εἶναι μονοκατάληκτα μὲ δύο γένη (ὁ, ἡ φυγάς - ὁ, ἡ ἅρπαξ)

Ἀνάλογα μὲ τὴν κατάληξή τους κλίνονται κατὰ μία ἀπὸ τὶς κλίσεις τῶν οὐσιαστικῶν.

1) τὰ τρικατάληκτα μὲ τρία γένη σχηματίζουν τὸ θηλυκὸ πάντοτε κατὰ τὴν α’ κλίση καὶ τὸ οὐδέτερο ἄλλα κατὰ τὴ β’ κλίση καὶ ἄλλα κατὰ τὴν γ’ κλίση.

2) Τὰ δικατάληκτα μὲ τρία γένη κλίνονται ἄλλα κατὰ τὴ β’ κλίση καὶ ἄλλα κατὰ τὴν γ’ κλίση.

3) Τὰ μονοκατάληκτα μὲ δύο γένη κλίνονται τὰ περισσότερα κατὰ τὴ γ’ κλίση.

Ὅσα ἐπίθετα σχηματίζουν τὸ ἀρσενικὸ καὶ τὸ οὐδέτερο κατὰ τὴ β’ κλίση λέγονται δευτερόκλιτα΄ ὅσα σχηματίζουν τὰ δύο αὐτὰ γένη κατὰ την γ’ κλίση λέγονται τριτόκλιτα.